Suriyeli kız Türkiye'de engeli olan kişilere destek oluyor

14.12.2023 Basın ve İletişim Ekibi

Muna henüz üç yaşındayken bacaklarından birini kaybetti. Suriye'deki savaş patlak verdikten sonra ailesi yeni bir protez bacak edinebilmek için Türkiye'ye göç etti. Şimdi 23 yaşında olan Muna, kendi yapay uzvunun takıldığı AB tarafından finanse edilen merkezde fizyoterapist olarak çalışıyor.

A Syrian girl supports disabled people in Türkiye

2003 yılında Muna memleketi Suriye'nin Hama kentinde sokakta yürürken kendisine bir araç çarptı ve henüz üç yaşındaki Muna'nın bacağı diz altından ampüte edilmek zorunda kaldı.

Tedavi gördü ve kendisine yeniden yürümesine olanak veren bir protez takıldı ancak bunun ardından savaş patlak verdi. Muna, iki sene boyunca, her ne kadar artık kendisine küçük gelse de aynı protezi kullanmaya devam etmek zorunda kaldı.

Kendisi durumu şöyle açıklıyor: "Protez benim bedenim için artık çok kısa ve küçüktü. Yürürken zorlanıyordum ama protezimi değiştiremedim." Bir gün, okula giderken, Muna’nın protezi kırıldı. Bunun ardından ailesi Türkiye'ye, Hatay'ın Reyhanlı ilçesine gitti.

Ailenin Türkiye'ye vardığı 2013 yılında Muna'ya, Relief International'ın desteğiyle uygulanan Protez Uzuvlar için Ulusal Suriye Projesi (NSPPL) kapsamında faaliyet gösteren Reyhanlı'daki rehabilitasyon merkezinde yeni bir protez bacak takıldı.

"Protezim olmasa yürüyemezdim, liseye ve üniversiteye gidemezdim. Bu merkez beni hayatımda güzel şeyler yapmaya ve benim gibi insanlara destek olmaya itti."

European Union, 2023 (photographer: Diego Cupolo)

Yeni proteziyle birlikte hareket kabiliyeti, hareket kabiliyetiyle birlikte de başarı geldi. Muna fizyoterapist olmayı hayal ediyordu ve hayalini gerçekleştirmeye kararlı bir şekilde üniversiteye gitti.

Mezun olduktan sonra, Türkiye'de ilk protez bacağını aldığı ve şu anda AB insani yardım fonlarıyla desteklenen merkezde bir iş ilanı gördü. Şimdi bir seneye yakın süredir orada çalışıyor.

"Bir hasta bana 'burası ağrıyor' dediğinde o acıyı ben de hissediyorum. Ben de benzer şeyleri yaşadım," diyor Muna.

Yeni hastalar geldiğinde, yeni protez cihazlarını kullanmayı öğrenmelerine yardımcı oluyor.

"Araba kazasını geçirdikten sonra kendimi çok zayıf hissediyordum. Bunun ardından erkek kardeşimi savaşta kaybettim. Ama ailemin desteğiyle şimdi daha güçlüyüm ve kendimi başarılı hissediyorum. İşimi ise çok seviyorum."